NGC 6960 - Miotła Wiedźmy / Western Veil Nebula
APM - Teleskop APO SD Refraktor 152mm F/6 auf Skywatcher EQ6-R Pro 20 x 360s. Explore Scientific Camera 26MB
Mgławica NGC 6960 (również Mgławica Miotła Wiedźmy lub Welon zachodni) – fragment pozostałości po supernowej znajdującej się w konstelacji Łabędzia. Został odkryty 7 września 1784 roku przez Williama Herschela[3]. Znajduje się w odległości około 1400 lat świetlnych od Ziemi. NGC 6960 jest tylko zachodnią częścią dużej pozostałości po supernowej określanej jako Pętla Łabędzia. Obiekt ten ma ponad trzykrotnie większą rozpiętość niż kątowe rozmiary Księżyca w pełni. Jasna gwiazda 52 Cygni znajdująca się na środku NGC 6960 nie jest związana z tą supernową. Jest ona widoczna na nocnym niebie gołym okiem i jest obiektem przedniego planu. Kolory uzyskiwane przez NGC 6960 są wywoływane przez gwałtownie poruszający się gaz, zderzający i energetyzujący cząsteczki gazu napotkane w okolicy.” (Wikipedia)
NASA: „Mgławica jest rozszerzającą się pozostałością po gwieździe, która eksplodowała między 5000 a 10 000 lat temu w naszej galaktyce Drogi Mlecznej. Cała mgławica ma średnicę 110 lat świetlnych, obejmując sześć pełnych księżyców na niebie widzianych z Ziemi i znajduje się w odległości około 2100 lat świetlnych w gwiazdozbiorze Łabędzia. Kolorowe, podobne do dymu kłęby gazu to wszystko, co pozostało widoczne po gwieździe, która niegdyś była około 20 razy masywniejsza od naszego Słońca. Przed eksplozją, silny wiatr gwiezdny (strumień naładowanych cząstek) z tej gwiazdy wydmuchał dużą wnękę lub bańkę w otaczającym obszarze.
Przeplatające się kłęby gazu w Mgławicy Welon wynikają z energii uwolnionej przez szybko poruszającą się falę uderzeniową, z pradawnej eksplozji wbijającą się w krawędzie lub ściany tej wnęki. Fala uderzeniowa początkowo podgrzała materiał do milionów stopni, ale gdy gaz ponownie się ochłodził, wytworzył wspaniałe świecące kolory widoczne na obrazie Hubble'a. Kolory mgławicy odpowiadają zmianom temperatury i gęstości świecącej materii międzygwiazdowej. Niebieski, na przykład, powstaje w gorętszym gazie, który niedawno napotkał falę uderzeniową. Zielony i większość czerwonego materiału oznaczają chłodniejszy gaz, który zderzył się z falą uderzeniową jeszcze dawniej. Chociaż eksplozja supernowej miała miejsce tysiące lat temu, szybka fala uderzeniowa nadal porusza się z prędkością 1,4 miliona mil na godzinę (2,3 miliona kilometrów na godzinę). Fala uderzeniowa porusza się tak szybko, że mogłaby przebyć drogę z Ziemi na Księżyc w 15 minut. Mijają jednak lata, zanim ruch ten jest choćby w niewielkim stopniu widoczny dla teleskopów, ponieważ mgławica znajduje się tak daleko.”
Źródła:
Wikipedia: https://en.wikipedia.org/wiki/Veil_Nebula
Hubble: https://hubblesite.org/contents/news-releases/2007/news-2007-30.html
NASA: https://www.nasa.gov/sites/default/files/atoms/files/22-nebulae-veil-nebula.pdf
